BERGPARKIET (Polytelis anthopeplus) (Lear, 1831)

VERSPREIDING
Australië.

GROOTTE
Ongeveer 37 tot 42 centimeter.

GESLACHTSONDERSCHEID
Het verschil tussen beide geslachten is goed te zien aan de kleur. De mannetjes zijn overwegend geel, terwijl de vrouwtjes eerder groen van kleur zijn. De rode vlekken op de vleugels zijn bij de mannelijke vogels veel uitgesprokener en bovendien hebben de mannen een blauwe bovenstaart.

SOCIALE EIGENSCHAPPEN
Over het algemeen kunnen deze vogels het goed met andere vogelsoorten vinden. In een ruime volière kunt u zelfs wat kleinere vogelsoorten samen met ze onderbrengen. Ten opzichte van elkaar zijn de vogels echter niet altijd even vreedzaam. Het is daarom beter slechts een enkel paartje van deze soort per volière te houden.

GESCHIKTE BEHUIZING
Bergparkieten vliegen graag van stok tot stok en alleen daarom al zou de volière langer moeten zijn dan hoog en beslist erg ruim. In een kooi horen deze vogels niet thuis en dat geldt ook voor te kleine kamervolières of volières die hoger zijn dan lang. De breedte doet er niet zo toe, 1 meter is prima, als de dieren maar in de lengte de kans krijgen hun vleugels uit te slaan. Het draadwerk moet zeer stevig zijn.

OMGEVINGSTEMPERATUUR
Bergparkieten zijn sterke vogels die in de winter geen verwarmd binnenverblijf nodig hebben. Een tocht, vocht en vorstvrij nachthok is echter wel noodzakelijk.

VOEDSEL
U geeft deze vogels als basis een zaadmengsel voor (grote) parkieten. Daarnaast lusten de vogels graag zo nu en dan wat fruit en eivoer, en ook honing, gekiemde zaden en kleine hoeveelheden insecten worden erg lekker gevonden Uiteraard horen de vogels altijd naar behoefte maagkiezel en grit op te kunnen nemen. Om aan hun knaaghehoefte tegemoet te komen, geeft u de dieren geregeld verse wilgentakjes en/of takjes van onbespoten fruit- bomen.

ACTIVITEITEN
Bergparkieten zijn vrij rustige vogels die zich door alle lagen van de volière begeven. Ze zijn ook veel op de bodem te vinden, waar ze een deel van hun kostje bij elkaar scharrelen. Ze knagen graag.

KWEEK
U kunt deze vogels het beste tot kweken brengen in een speciaal voor ze ingerichte volière. Wanneer u meerdere jonge dieren aanschaft, kunnen de koppels elkaar uitkiezen en dat geeft een grotere kans op succes. Een broed- blok met een diameter van ongeveer 35 centimeter bij een hoogte van 60 centimeter is heel geschikt, maar ook grotere blokken worden graag in gebruik genomen. Het invlieggat heeft een doorsnee van ongeveer 7 tot 8 centimeter. Er wordt geen echt nest gebouwd, u kunt als onderlaag voor de eitjes wat vochtige turfmolm in het broedblok leggen. Het vrouwtje legt ongeveer 3 tot 6 eitjes en bebroedt ze gedurende ongeveer 21 dagen. Ze komt dan helemaal niet of erg weinig van het nest af; het mannetje voert haar in die periode. Als de jongen zijn uitgekomen, worden ze door beide ouders gevoerd. Tijdens deze periode kunt u de vogels naast hun normale voeding ook meerdere keren per dag wat eivoer voorzetten, dat ze graag aan hun jongen voeren. Ze vliegen uit op een leeftijd van ongeveer vijf weken. De jongen hebben eerst allemaal dezelfde kleur en lijken nog het meest op hun moeder. Pas na ongeveer anderhalf jaar zijn ze geheel op kleur, maar het duurt nog een half jaar langer voordat ze geschikt zijn om ermee te gaan kweken.