| A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | l | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z |
GRASPARKIET (Melopsittacus undulatus) (Shaw, 1805)
VERSPREIDING
Australië.
GROOTTE
Ongeveer 18 centimeter, afhankelijk van de kweekvorm.
GESLACHTSONDERSCHEID
De volwassen mannetjes van deze populaire soort zijn herkenbaar aan hun blauwe neusdop, die bij de vrouwtjes bruinachtig van kleur is.
SOCIALE EIGENSCHAPPEN
Grasparkieten zijn uitermate sociale vogels die probleemloos in paartjes, maar ook in een flinke groep samen gehouden kunnen worden. Ze kunnen het daarnaast ook goed vinden met allerlei andere vogelsoorten. Eenlingen kunnen mits jong aangeschaft erg tam worden, maar hebben bij gebrek aan soortgenoten wel veel aandacht nodig.
GESCHIKTE BEHUIZING
Parkieten kunnen zowel in een kooi, kamervolière en broedkooi als in een buitenvolière gehouden worden. Het heeft geen zin hun verblijf te beplanten, aangezien deze vogels beplanting doorgaans stuk knagen. Klimmogelijkheden worden echter erg op prijs gesteld.
OMGEVINGSTEMPERATUUR
Grasparkieten zijn gehard en kunnen ‘s winters in een buitenvolière gehouden worden, mits ze zich kunnen terugtrekken in een goed geïsoleerd nachthok.
VOEDSEL
U geeft deze vogels als basisvoer een zaadmengsel voor grasparkieten, dat u aanvult met wat trosgierst, kleine beetjes fruit en groen voer. Erg geschikt zijn kleine stukjes appel en vogelmuur. Tijdens de kweekperiode wordt eivoer op prijs gesteld. Een gritmengsel hoort altijd ter beschikking te staan.
ACTIVITEITEN
Grasparkieten zijn naar alle waarschijnlijkheid de bekendste kooi en volièrevogels. Ze kunnen erg tam worden en met heel veel geduld zijn sommige ervan ook wel enkele woorden te leren. Imitatietalent is echter niet bij alle vogels aanwezig. Jonge dieren kunnen erg tam gemaakt worden, maar ook oudere vogels zullen bij rustige benadering vertrouwelijk worden met hun verzorger. Parkieten maken kwetterende geluiden. Ze nemen graag een bad en moeten hiertoe ook de mogelijkheid krijgen. Hoewel ze prima kunnen vliegen, zijn het uitgesproken klimmers. Houdt u de vogel in een woonkamersituatie als eenling, zorg er dan voor dat hij voldoende afleiding heeft in de vorm van diverse speeltjes.
KWEEK
Deze populaire dieren zijn vrij eenvoudig te kweken, bijvoorbeeld in broedkooien van ongeveer 60 centimeter breed. Grasparkieten maken geen nest. Speciale broedblokken voor grasparkieten hebben een uitholling op de bodem die voorkomt dat de eitjes te ver uit elkaar rollen en als gevolg daarvan niet goed bebroed worden. Het bodemoppervlak van een broedblok is ongeveer 15 bij 15 centimeter bij een hoogte van 20 centimeter. Een diameter van ongeveer 4 centimeter voor het invlieggat is voor de gemiddelde parkiet voldoende. Er worden 4 tot 6 witte eitjes gelegd die uitsluitend door het vrouwtje in ongeveer 18 dagen worden uitgebroed. Zijn de jongen uit het ei gekomen, dan voeren beide ouders ze. Als ze ongeveer vier weken oud zijn, komen de jongen uit het blok. Ze kunnen dan nog niet goed voor zichzelf zorgen en worden nog ongeveer één week door beide ouders gevoerd en begeleid. Na ongeveer drie tot vier maanden hebben ze hun uiteindelijke kleur. Jonge dieren zijn herkenbaar aan hun donkere snavels, vrijwel ongepigmenteerde neusdop en donkere ogen zonder witte iris.
MUTATIES
Kleuren
Onder invloed van kleurmutaties en selectie zijn er in de loop van de lange tijd dat grasparkieten als kooi en volièrevogel gehouden worden, talloze kleuren en tekeningen ontstaan Ze worden grofweg onderverdeeld in de ‘normale kleuren’ en vetstofkleuren. Onder de normale kleuren worden vogels geschaard die een wildvormtekening hebben. Voorbeelden hiervan zijn onder meer de verschillende tinten groen (licht, donker, olijf en grijs groen) en blauw (waaronder hemels en kobaltblauw). Daarnaast vallen ook de mauve, grijze en violette grasparkieten onder de normale kleuren. Onder de vetstofkleur, dat wil zeggen zonder tekening, vallen onder meer de albino’s en lutino’s. Dit zijn respectievelijk witte en gele vogels met rode ogen. Ook gele en witte vogels met donkere ogen komen voor. Vervolgens kennen we nog bonte grasparkieten, grasparkieten die een afwijkend tekeningpatroon hebben (o.a. gezoomd, opaline en overgoten) en dieren waarvan de normaliter zwarte tekening verbleekt is of een afwijkende kleur heeft (grijs en witvleugels, cinnamon). Ten slotte is ook de geelmasker een populaire kleurslag. Deze vogels hebben in plaats van een wit een geelgekleurd masker.
Vormen
Behalve de diverse kleuren zijn er ook grasparkieten ontstaan die qua vederstructuur afwijken van de wildvorm. Zo kennen we gekuifde en zelfs krulvederige grasparkieten. De gekuifde dieren zijn er in verschillende varianten, maar wat deze vogels met elkaar gemeen hebben, is dat ze niet talrijk zijn.
BIJZONDERHEDEN
Grasparkieten zijn veelvoorkomende vogels en in iedere dierenspeciaalzaak komt u wel meerdere exemplaren tegen in verschillende kleuren. Wilt u echter met deze vogels gaan kweken of wilt u graag een erg mooi getekende, gevormde of gekleurde vogel, dan kunt u beter contact opnemen met een vogelvereniging bij u in de buurt. Leden van de vereniging zullen u graag doorverwijzen naar een of meer gespecialiseerde grasparkietenkwekers die goed bekend staan. Verenigingen organiseren daarnaast ook regelmatig tentoonstellingen die openstaan voor publiek. Op dergelijke evenementen kunt u een goed beeld krijgen van de diversiteit aan vormen en kleuren en contact leggen met de kwekers van de vogels.
Laatste update: Ma 01-04-2024. 17.45uur