Bek en vederrot

Bek en vederrot komt alleen voor bij papegaaien en parkietachtige. De laatste jaren wordt het aantal vogels met bek en vederrot steeds groter. Bacteriën zijn de veroorzakers van bek en vederrot. De ziekte kan in twee varianten voorkomen. Zo kan het in de veren van uw vogel voorkomen maar ook in het bloed. Heeft uw vogel bek en vederrot? Dan zit de ziekte waarschijnlijk eerst in zijn veren. Uw vogel is dan nog niet ziek maar hij kan het virus wel aan andere vogels overdragen. De ziekte kan zelf overgaan, het kan zich echter ook uitbreiden naar het bloed van uw vogel. Als uw vogel de bek en vederrot in zijn bloed heeft dan zal hij hier aan overlijden. Er zijn geen medicijnen tegen dit virus. De bacteriën die het virus veroorzaken zullen de cellen in de veren en de snavel van uw vogel aantasten en doden. Ook zal het virus het afweersysteem van uw vogel aantasten. Hij wordt zo vatbaar voor allerlei andere vogelziekten. Uw vogel kan besmet raken door huidschilfers van een andere besmette vogel en de ontlasting. Jonge vogels kunnen ook besmet raken door de oudervogel.

Therapie:

Bek en vederrot is niet te genezen. Als uw vogel besmet is zal hij er aan overlijden. Het is dan ook belangrijk dat u het probeert te voorkomen. Zorg dat u geen besmette vogel aanschaft door altijd naar papieren te vragen waarop de uitslag voor de test van bek en vederrot staat. Om uw vogel de optimale weerstand te bieden kunt u hem het voedingssupplement van Vitakraft vogeldokter geven. Ook kunt u het voer van Wagner`s proberen. Dit bevat alle benodigde vitaminen en mineralen.

Bloedarmoede:

Bloedarmoede kan ontstaan door de gevreesde bloedmijt (rode vogelmijt).
De kleur van o.a. slijmvliezen, huid en poten is bij vogels, die lijden aan bloedarmoede lichter, daarbij zien we vaak een gewichtsafname bij de vogel.
Therapie:
Verbeter de voeding en de huisvesting.
Ingeval van bloedmijten dien je deze te bestrijden met een mijtenspray. De mijtenspray dient onschadelijk te zijn voor de vogels. Ter voorkoming en ter bestrijding van de rode bloedmijt schijnen de zogenaamde Vapona cassettes erg goed te voldoen. Eén cassette is voldoende voor een ruimte van 30 à 40 m. ((Ook volgens andere vogelliefhebbers is er moeilijk aan de Valpona casettes te komen. Een alternatief is de Roxasect Mottencassette - Inhoud: 1 cassette, Samenstelling: Werkzame stof: Dichloorvos 30,5% (3,5 gram per cassette). 
De roxasect cassette bevat exact dezelfde werkzame stof als de vapona cassete (dichloorvos) De dosering is ook het zelfde het enige nadeel !!?? is, dat deze wat kleiner van formaat zijn dus minder dichloorvos in een cassette.

Voor de wat grotere kooi voliere heb je dus enkel cassettes meer nodig. ))

Bloedmijt / Bloedluis:

De rode vogelmijt is een zeer klein, nauwelijks door het oog waar te nemen spinachtig diertje. Bij warm, zomers weer vermenigvuldigen mijten zich zeer snel en kunnen dan in elk vogelverblijf terecht komen. Het is echt geen schande om zo nu en dan eens last van mijten te hebben. De rode vogelmijten verschansen zich overdag in spleten,kieren en gaten en kruipen s'nachts te voorschijn om bloed te zuigen bij de vogels. Volgezogen mijten zijn als rode punten herkenbaar. Bij aanwezigheid van bloedluis zult u, wanneer u met een mes door kieren/naden strijkt (nestkastje!!), bloedsporen op het mes aantreffen. Mijten zijn voor volwassen vogels niet direct (levens)gevaarlijk maar op de lange duur zullen ze er zeker door verzwakken. Speciaal voor broedende wijfjes kunnen mijten zeer irriterend zijn. Nestjongen kunnen door het bloedzuigen in één nacht worden gedood als zich in de spleten van nestkastjes of zelfs tussen de bodem van de blok en de nestholte mijtennesten hebben gevormd. U dient dan ook altijd uiterst waakzaam te zijn ten opzichte van mijten.
Alvorens u nestkastjes verstrekt dient u deze eerst te behandelen met een mijtenspray of met een gasbrander "uit te branden". De mijtenspray die u kiest dient onschadelijk tezijn voor de vogels.

Therapie:
Rode bloedmijt kan bestreden worden met een mijtenspray.
Zoals reeds eerder aangegeven kan ter voorkoming en ter bestrijding van de rode bloedmijt ook gebruik worden gemaakt van een zogenaamde Vapona cassette. Eén cassette is voldoende voor een ruimte van 30 à 40 m. (bijvoorbeeld 3x5x2 m.). ((Ook volgens andere vogelliefhebbers is er moeilijk aan de Valpona casettes te komen. Een alternatief is de Roxasect Mottencassette - Inhoud: 1 cassette, Samenstelling: Werkzame stof: Dichloorvos 30,5% (3,5 gram per cassette).  De roxasect cassette bevat exact dezelfde werkzame stof als de vapona cassete (dichloorvos) De dosering is ook het zelfde het enige nadeel !!?? is, dat deze wat kleiner van formaat zijn dus minder dichloorvos in een cassette. Voor de wat grotere kooi voliere heb je dus enkel cassettes meer nodig. ))

 

Buikwaterzucht:

Ingeval sprake is van buikwaterzucht zien we aan beide zijden van de stuit van de vogel vetbollen, die hard aanvoelen. Buik en borst voelen daarentegen zacht aan en hebben een wazig gele kleur. Dit euvel wil nog we eens optreden bij vogels, die teveel sepia tot zich nemen.
Therapie:
De therapie bestaat uit een overdosering aan lijnzaad. Wanneer de vogels onvoldoende van dit zaad opnemen kan men het lijnzaad koken en het vocht wat hieruit ontstaat verstrekken als drinkwater. Een hardgroene kleur van de ontlasting verraad dat het lijnzaad z'n werking heeft gedaan.

Braken:

Braken is het opgeven van voedsel. Uw vogel kan om verschillende redenen gaan braken. Zo kan uw vogel (als het een mannetje is) gaan braken als hofmakerij. Een vogel geeft van nature voedsel op als hij indruk wil maken op een vrouwtje. Uw vogel kan dit ook bij u doen. Zeker wanneer u een sterke band heeft met uw vogel kan hij gaan braken als hij u ziet. Soms kan uw vogel dit ook gaan doen als hij zichzelf in een spiegeltje of een belletje ziet. Uw vogel zal zijn kop achterover gooien en dan gaan braken. Het braaksel komt daarbij op de kop van uw vogel terecht. Als u het braken niet zelf ziet kunt u wel piekerige veren op zijn kop zien. Dit wordt veroorzaakt door opgedroogd braaksel. Deze vorm van braken is niet ernstig en kan in sommige gevallen afgeleerd worden. U kunt proberen om uw stem te verheffen als uw vogel wil gaan braken wanneer hij u ziet. Uw vogel kan echter ook gaan braken doordat hij ziek is. Zo kan uw vogel braken tijdens een autorit, hij is dan wagenziek. Ook kan het braken veroorzaakt worden door bijvoorbeeld de kropziekte, bacteriën, virussen of parasieten. De oorzaak van het braken is dus zeker van belang. Als uw vogel ziek is kunt u het beste met hem naar een dierenarts gaan.

Als het braken van uw vogel wordt veroorzaakt door hofmakerij dan kunt u proberen om dit gedrag af te leren. Dit zal niet in alle gevallen effect hebben. Als uw vogel ziek is dan dient de ziekte aangepakt te worden. Bij langdurig braken van uw vogel is het dan ook van belang dat u contact opneemt met een dierenarts. Om de gezondheid van uw vogel te bevorderen en te ondersteunen kunt u uw vogel wel iets extra`s geven. Zo kunt u DAC conditie stimulans proberen. Dit geeft uw vogel een extra zetje voor een goede conditie. Ook kunt u de multivitaminen van DAC proberen. Deze bevatten alle benodigde mineralen en vitaminen voor uw vogel.

Clagging:

Bij vogels (vooral grasparkieten) met clagging is sprake van plakkerige, ingedroogde uitwerpselen die zich rond en over de cloaca van de vogel hebben opgehoopt. Het gevolg hiervan is dat de vogel zich niet kan ontdoen van z'n faeces en urine. De afvalprodukten hopen zich binnen in de vogel op en eindigen binnen enkele dagen met de dood van de betreffende vogel. Wat de oorza(a)k(en) van clagging zijn is nog niet geheel duidelijk. Een mogelijke oorzaak zou een overdaad aan slijmproduktie in de onderste deel van de ingewanden zijn, maar ook andere oorzaken kunnen (nog) niet worden uitgesloten. Aan de universiteit van Liverpool wordt dan ook nog steeds onderzoek gedaan naar het verschijnsel clagging.

Therapie:
De droge, plakkerige uitwerpselen dienen niet zomaar losgetrokken te worden, maar moeten zacht gemaakt worden met water en daarna voorzichtig verwijderd worden. De huid onder de aangekoekte uitwerpselen is dikwijls ontstoken en pijnlijk. Het aanbrengen van een zachte huidcrème zal de vogel zeker goed doen en in sommige gevallen komt het voor dat de crème verhindert dat er nog meer uitwerpselen aan de vogel blijven kleven. Aangekoekte uitwerpselen moeten minstens tweemaal per dag worden verwijderd en dient volgehouden te worden tot genezing is opgetreden. De enige andere therapie is een behandeling met antibiotica. Tot op heden zijn er nog geen aanwijzingen dat clagging besmettelijk is.

Coccidiose:

Coccidiose is een veelvoorkomende ziekte bij alle zaadetende vogels. Coccidiose komt meestal voor bij erg jonge vogels of oude vogels. Coccidiose wordt veroorzaakt door een kleine eencellige parasiet. Deze heten cocidiën. De parasiet leeft in de darmen van uw vogel. Hij komt daar binnen doordat uw vogel eitjes heeft gegeten. In de darmen van uw vogel komen de eitjes uit. De larven planten zich voort. Eventuele nieuwe eitjes worden met de ontlasting van uw vogel afgevoerd. De parasieten in de darmen van uw vogel nestelen zich in de darmwand en de slijmvliezen. Hier tasten ze de darmvlokken aan. Een besmetting met Coccidiose kan levensgevaarlijk zijn voor uw vogel. Vooral bij jonge vogels, vogels die net uit de rui komen en oude verzwakte vogels.

Therapie:

Als uw vogel besmet is met Coccidiose wilt u hem er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf helpen. Wat kunt u dan het beste doen? Uw vogel kan een behandeling bij een dierenarts krijgen. Ook kunt u zelf zorgen voor een goede hygiëne in het hok van uw vogel. De parasieten leven in vochtige ruimten. U kunt uw vogel zelf behandelen met Bogena anti parasiet. Deze pipetten beschermen uw vogel 4 weken tegen een nieuwe besmetting met Coccidiose. Als uw vogel behandeld is dan kan dit een weerslag hebben op het immuunsysteem van uw vogel. U kunt hiervoor de Multi-vitaminen van Combex gebruiken. Deze verhogen de weerstand en zorgen voor een gezond immuunsysteem.

Constipatie:

Wanneer teveel `stoppende' zaden, zoals bijvoorbeeld blauwmaanzaad, worden verstrekt kan de vogel z'n ontlasting niet kwijt. De vogel zit in zo'n geval onrustig op de zitstok en heeft veelal geen lust tot eten.

Symptomen:

• Onrustig bewegen
• Verminderde eetlust
• Ontlastende bewegingen zonder resultaat
• Geen ontlasting aantreffen

Therapie:
Verstrek groenvoer, fruit en in vet gewreven raapzaad. Pas verder de voeding van de vogel(s) aan, zodat constipatie voor altijd tot het verleden behoort.

Darmontsteking:

Diarree is een specifieke kenmerk van een darmontsteking.
Daarnaast zitten vogels met een darmontsteking lusteloos in elkaar gedoken met de kop tussen de veren.
De oorzaken van een darmontsteking kunnen talrijk zijn.
Wees bij een darmontsteking bedacht op de volgende oorzaken:

1. Bedorven voedsel
Voedsel kan ranzig worden wanneer het niet goed wordt opgeslagen. Rul (vochtig) gemaakt eivoer is vooral bij warm weer snel onderhevig aan bederf.
Vogelzaden dienen droog en koel bewaard te worden. Verstrek eivoer zoveel mogelijk droog. Bij warm weer dient rul gemaakt eivoer minimaal 2 keer per dag verwisseld te worden.

2. Te koud drinkwater.
Te koud drinkwater, bijvoorbeeld drinkwater met een temperatuur van enkele graden boven nul, moet niet aan vogels worden verstrekt. Drinkwater kan het beste worden aangeboden op kamertemperatuur.

3. Teveel aan ijzer in de voeding
Water met een hoog ijzergehalte (bijvoorbeeld welwater of water uit roestige drinkbakken) kan de oorzaak zijn van een grijsachtige diarree.
De oplossing voor dit probleem ligt voor de hand.

4. Teveel vochtopname
Oorzaken hiervan kunnen zijn, teveel zout in de voeding en het verstrekken van teveel groenvoer.
Ga de samenstelling van de voeding na en stop met het verstrekken van groenvoer.

5. Tochtige huisvesting
Tocht in het vogelverblijf kan er de oorzaak van zijn dat vogels kouvatten. Kouvatten gaat vrijwel altijd samen met een darmontsteking en dus diarree.
Een tochtvrije huisvesting is hier de voor de hand liggende oplossing.

6. Wormen
Wanneer zich wormen in de darmen van de vogel bevinden zullen deze afvalstoffen uitscheiding. De uitscheidingsprodukten van deze wormen zijn giftig waardoor diarree bij de vogel kan ontstaan.
Toedienen van een anti-wormmiddel, bijvoorbeeld ivomec, volgens voorschrift is hier de remedie.

7. Te eiwitrijk voedsel
Vogels die een te hoge concentratie aan voedingseiwitten krijgen voorgeschoteld, kunnen als gevolg hiervan in de diarree raken.
Dit probleem is simpel op te lossen door het eiwitgehalte in de voeding te verlagen. Is het verstrekte zaadmengsel te eiwitrijk dan moeten de zaden met een hoog eiwitgehalte vervangen worden door zaden met een laag eiwitgehalte.

8. Vergiftiging.
Bij opname, kunnen met bestrijdingsmiddelen behandelde groenvoeders, diarree veroorzaken.
Groenvoeders dienen altijd goed `gewassen' te worden alvorens ze aan de vogels worden verstrekt. Verstrek nooit groenvoeders waarvan u niet zeker weet of ze behandeld zijn met bestrijdingsmiddelen.

Therapie bij diarree:
Als eerste worden de veren die besmeurd zijn met ontlasting gewassen met een spons en lauw water. Vervolgens plaatsen we de zieke vogel in een ziekenkooitje, waarin de temperatuur boven de 35 graden Celcius moet zijn.
Verstrek enkelvoudige voedersuikers zodat de vogel snel over energie kan beschikken. Door het verstrekken van enkelvoudige suikers (bijvoorbeeld druivensuiker) wordt de vogel weer snel in staat gesteld zijn normale voedsel op te nemen. Enkelvoudige suikers kunnen het beste in water worden opgelost en als drinkwater (kamertemperatuur!! en 2 keer daags verversen) worden verstrekt. Indien de vogel te zwak is om te drinken kan de oplossing met behulp van een kropnaald of voederspuitje (met slangetje) rechtstreeks in de krop worden gebracht. Als voeding verstrekken we blauwmaanzaad en andere stoppende zaden. Daarnaast kunnen beschuitkruimels worden gegeven met wat houtskoolpoeder of Norit. Het laatste kan ook vermengd worden met de (stoppende) zaden. Zo gauw verbetering optreedt kan gestopt worden met het verstrekken van de in water opgeloste enkelvoudige suikers. De temperatuur in de ziekenkooi dient zeer geleidelijk teruggebracht te worden. Het is altijd verstandig een dierenarts te consulteren. Deze zal naar alle waarschijnlijk een antibioticum, bijvoorbeeld Vibravet, voorschrijven.

Doorgroeiende ondersnavel:

Met name bij kromsnavels, zoals grasparkieten, kan het voorkomen dat de ondersnavel doorgroeit. In zo'n geval kunt je de snavel gewoon bijknippen. Als je er niets aan doet krijgt de vogel problemen bij het pellen van zaden en zal dus, wanneer je niet ingrijpt, uiteindelijk verhongeren.

Draaihalsziekte:

Vogelliefhebbers kennen de term ongetwijfeld; draaihals of draainek. Vaak wordt er ook gesproken over de draaihalsziekte bij vogels. De draaihalsziekte wordt veroorzaakt door een virusinfectie genaamd paramyxo virus. Er zijn vier soorten van dit virus waarvan het PMV 3 virus draaihals veroorzaakt. De ziekte wordt verspreid via de lucht waardoor vogels in de omgeving ook besmet kunnen raken. Zodra u merkt dat één van uw vogels draaihalsziekte heeft dient u meteen maatregelen te treffen om verspreiding in de buurt te voorkomen. Heeft u meerdere vogels? Dan kunnen zij ook besmet zijn. Vraag uw dierenarts wat u het beste kunt doen in deze situatie. Kenbaar voor draaihalsziekte is het ‘achterover gooien’ van de nek bij vogels. Dit kan echter ook veroorzaakt worden door stress. Helaas zijn er geen medicijnen voor draaihals waardoor veel vogels overlijden aan de gevolgen van dit virus.

Symptomen:

U kunt draaihalsziekte herkennen aan de kleur van de ontlasting van uw vogel. Omdat het maag en darmkanaal van uw vogel wordt aangetast door het virus, kleurt de ontlasting grijs, geel of wit. Daarbij kan uw vogel draaien met zijn nek of deze achterover gooien. Ook tast het virus het zenuwstelsel aan waardoor verlamming en evenwichtsstoornissen ontstaan. Bij verdenking van draaihalsziekte bij uw vogel neemt u zo snel mogelijk contact op met een dierenarts.  

Therapie:

Ziet u dat uw vogel zijn nek ineens achterover gooit? Dan is het verstandig om contact op te nemen met een dierenarts. Hoewel er ook sprake kan zijn van stress, is het natuurlijk erg belangrijk dat uw vogel onderzocht wordt. Als uw vogel wel besmet blijkt te zijn, dan kan er helaas niets meer gedaan worden. Samen met uw dierenarts kunt u bepalen wat de beste optie is voor uw vogel aangezien er geen medicijnen beschikbaar zijn. 

Zorg er ook altijd voor dat andere vogels bij u in de buurt onderzocht worden als er draaihalsziekte bij uw dier is vastgesteld. Zo kan verdere verspreiding voorkomen worden.

Kalkpoten:

Vooral de wat oudere vogels willen hier nog wel eens last van ondervinden. Mijten zijn veelal de oorzaak van kalkpoten. De mijten veroorzaken een chronische ontsteking onder de hoornschubben. Er wordt een kalkachtige aanslag gevormd waaraan de ziekte z'n naam dankt.
Therapie:
De aangetaste delen moeten worden ingesmeerd met slaolie, waaraan jodium is toegevoegd.
Een andere therapie is de poten enige tijd in warm sodawater te dompelen en vervolgens de poten met behulp van een penseeltje in te strijken met terpentine. Na deze behandeling dienen de poten ingesmeerd te worden met vaseline.

Kouvatten:

Kouvatten kan gemakkelijk veroorzaakt worden door grote temperatuurverschillen. Ook een tochtige en vochtige huisvesting kan aanleiding geven tot kouvatten. Een andere oorzaak kan zijn dat een vogel kouvat na het baden.
Vogels die kougevat hebben zitten als een zielig bolletje in elkaar gedoken met de kop tussen de veren. De vleugels hangen naar beneden en de ademhaling is bemoeilijkt. Veelal vloeit uit de neus een slijmerige vloeistof die er de oorzaak van is dat de vogel vaak moet niezen.
Therapie:
Een vogel die kou heeft gevat plaatsen we in een ziekenkooitje, waarin de temperatuur boven de 35 graden Celcius moet zijn. Verstrek enkelvoudige voedersuikers zodat de vogel snel over energie kan beschikken. Door het verstrekken van enkelvoudige suikers (bijvoorbeeld druivensuiker) wordt de vogel weer snel in staat gesteld zijn normale voedsel op te nemen. Enkelvoudige suikers kunnen het beste in water worden opgelost en als drinkwater (kamertemperatuur!! en 2 keer daags verversen) worden verstrekt. Indien de vogel te zwak is om te drinken kan de oplossing met behulp van een kropnaald of voederspuitje (met slangetje) rechtstreeks in de krop worden gebracht. Als voeding verstrekken we volop fruit, groenvoer en een goed zaadmengsel. Zo gauw verbetering optreedt kan gestopt worden met het verstrekken van de in water opgeloste enkelvoudige suikers. De temperatuur in de ziekenkooi dient zeer geleidelijk teruggebracht te worden naar kamertemperatuur. In ernstige gevallen is het verstandig een dierenarts te consulteren. Deze zal dan naar alle waarschijnlijk een antibioticum voorschrijven.

Kropziekte:

Vogels die aan kropziekte lijden braken voortdurend hun krop leeg. Het braaksel bestaat uit een kleverig slijm. Door voortdurend slingerende bewegingen met de kop te maken besmeurt de vogel uiteindelijk het hele gezicht en tenslotte ook de kop en halsveren met dit slijmerige braaksel. Eigenaardig bij deze ziekte is dat de veren niet opgezet, maar glad gestreken gedragen worden. Een vogel die aan kropziekte lijdt moet binnen 24 uur worden geholpen omdat hij/zij anders sterft.

Therapie:
Toediening van een antibioticum (tetracycline) is voor deze ziekte de enige effectieve therapie. Antibiotica is bij een dierenarts te verkrijgen.

Kruipersziekte:

De kruipersziekte komt voor bij jonge vogels. Ze verliezen hun staart en vleugelpennen waardoor ze niet meer kunnen vliegen. Ze kruipen nu over de bodem van de kooi. De kruipersziekte wordt veroorzaakt door een besmettelijk virus. Het virus wordt ook wel het Avipolyomavirus genoemd. Als uw vogel besmet is met dit virus dan kan hij zijn leven lang andere vogels besmetten. Het virus komt in verschillende gradaties voor. Als uw vogel op erg jonge leeftijd besmet wordt dan kan het virus de lever aantasten. Dit kan de dood tot gevolg hebben. In minder ernstige mate zal uw vogel zijn veren verliezen, dit kunnen enkele veren zijn, maar ook erg veel veren. Uw vogel zal niet meer kunnen vliegen en zich over de grond en in het gaas voortbewegen. Uw vogel is verder gezond en kan hier goed mee leven. Vaak is het verlies van veren tijdelijk. De veren kunnen weer terug groeien.

Therapie:

Uw vogel kan een vaccin krijgen tegen virussen. Dit kunt u bij een dierenarts laten doen. Ook kan een dierenarts u meer informatie geven over het vaccineren van uw vogel. Om de veren van uw vogel goed te verzorgen kunt u badzout van Quiko gebruiken. Dit voegt u toe aan badwater en uw vogel kan heerlijk badderen. Daarnaast kunt u gebruik maken van de jungle shower van Versele Laga. Deze spray verzorgt, hydrateert de veren en de huid van uw vogel. Ook zorgt de shower voor een goede hygiëne van uw vogel.

Lange nagels:

Vogels met te lange nagels hebben grote kans ergens achter haken te blijven. Daarnaast zullen lange nagels bij mannelijke vogels een goede bevruchting van de pop in de weg staan. De lange nagels zullen immers, wanneer de man bij de paring op de rug van de pop plaatsneemt, als een soort van dolken in de huid van de pop prikken?
Therapie:
Leg de vogel met z'n rug op de handpalm en hou het pootje tussen duim en wijsvinger vast. Kijk tegen het licht door de nagel. De bloedvaatjes zijn door de nagel heen zichtbaar. Knip met een nagelschaartje, net voor het bloedadertje, de nagel af. Indien er toch bloed te voorschijn komt dan het bloed stelpen met bloedstelpende watten.

Legnood:

Van legnood is sprake als de vrouwelijke vogel haar ei niet kan leggen. Ingeval van legnood verlaat de pop het nest en gaat met opgezette veren op de bodem zitten. Legnood treedt op bij te jonge popjes en bij popjes die te intensief moeten broeden (meer dan 3 broedronden). Grote wisselingen in de temperatuur alsmede hevige kou kan eveneens legnood veroorzaken.

Therapie:
Popjes met legnood moeten zeer voorzichtig gevangen worden. Eénmaal gevangen worden ze in een vochtige warme doek gewikkeld en boven een pan kokend water gehouden (denk om brandwonden!). Bij dit alles is het aan te bevelen de cloaca van het popje in te smeren met slaolie. Een ander therapie die kan worden toegepast is het achterlijf van het popje beurtelings in warm (handwarm!) en koud water te dompelen. Ook hier is het aan te bevelen de cloaca in te smeren met slaolie. Een derde mogelijkheid is enkele druppels lauwe slaolie met een spuitje (zonder naald!) in de cloaca te druppelen. Bedenk dat het eitje onder geen voorwaarde in het vogellichaam mag breken, omdat dit ongetwijfeld de dood van het popje tot gevolg zal hebben.

Longstuwing:

Ingeval van longstuwing heeft de vogel een moeilijke, onregelmatige ademhaling. De oorzaak is veelal gelegen in temperatuur schommelingen en de overgang van een lage naar een hoge relatieve vochtigheid. In ons wisselvallig klimaat, zo zal u duidelijk zijn, kan dit nog wel eens voorkomen.
Therapie:
De enige remedie is schommelingen in temperatuur en vochtigheid tegen te gaan. Regelmatige controle m.b.v. een thermometer en een hygrometer kan u hierbij meer inzicht verschaffen en mogelijk helpen het probleem op te lossen.

Luchtpijpmijt:

Luchtpijpmijt kan bij vele , vooral kleinere vogels, voorkomen ( kanaries, vinken etc.), deze mijten komen voor in de luchtpijp, longen en in de luchtzakken van de vogel.

Megabacterie:

De naam van deze ziekte of aandoening is eigenlijk helemaal fout. Je zou denken dat uw vogel besmet is door een bacterie. Dit is echter niet waar. Als men over de megabacterie spreekt dan betekent dit dat uw vogel last heeft van een schimmel. Eerder dacht men dat de ziekte veroorzaakt werd door een bacterie. Nu er andere en nieuwe inzichten zijn heeft de ziekte een nieuwe naam gekregen namelijk: Macrorhabdus Ornhitogaster. Als uw vogel besmet is met de schimmel dan ontstaan er ontstekingen in de kliermaag. Hier heeft de schimmel zich gevestigd. De kliermaag van uw vogel wordt groter en maakt veel slijm aan. Door de hoeveelheid slijm kan er voedsel achterblijven in de kliermaag. De kliermaag kan dan wel 4 keer zo groot worden. Uw vogel ontwikkelt een maag- darmstoornis. Daarna kunnen de longen en het hart in de verdrukking komen. Het is een ernstige ziekte wanneer deze niet op tijd aangepakt wordt. Om deze schimmelziekte te voorkomen is het belangrijk dat uw vogel de juiste voeding, verzorging, huisvesting en hygiëne krijgt.

Therapie:

De megabacterie is dus eigenlijk een schimmel. U kunt schimmels voorkomen door goed op uw vogel te letten en hem goed te verzorgen. Een goede hygiëne van uw vogel en zijn kooi is daarbij van groot belang. Ontsmet de kooi met enige regelmaat om de vestiging van schimmels te voorkomen. Ook is de juiste voeding van uw vogel van belang. Een vogel met een goede conditie en een optimale weerstand is minder vatbaar voor de schimmel. Wat kunt u dan het beste doen? Probeer eens het compleet voer van JR Birds Premium of het krachtvoer van Orlux Frutti Patee. Beide producten helpen uw vogel bij zijn weerstand en zorgen voor een goede conditie.

Ontstoken ogen:

Ontstoken ogen willen nogal eens voorkomen in de wintermaanden. Ook in overbevolkte vogelverblijven alsmede bij het transport van vogels wil dit probleem nogal eens optreden. Veelal treedt dit probleem ook op bij slecht geventileerde vogelverblijven. In het laatste geval dient de ventilatie in het vogelverblijf verbeterd te worden.
Therapie:
Behandel de ontstoken oog met boorwater. Het uitwassen dient te geschieden met een in boorwater gedrenkt watje. Bij het uitwassen het watje slechts één keer gebruiken. Een hardnekkige oogontsteking zal behandeld moeten worden met een antibiotica zalf,bijvoorbeeld globenicol oogzalf, die bij een dierenarts is te verkrijgen.

Ontstoken stuitklier / vetklier:

Allereerst wat is een stuitklier? Uw vogel heeft een klein onderhuids orgaantje vlak boven zijn staart. Dit wordt de stuitklier genoemd. In de stuitklier wordt vet geproduceerd. Het vet uit de stuitklier komt door een kleine uitstulping naar buiten. Dit vet zorgt er voor dat het verenkleed van uw vogel in goede conditie blijft. Als de stuitklier ontstoken is dan blijft de vetproductie wel doorgaan. Dit zorgt er voor dat het vet zich ophoopt in de stuitklier. Deze kan vervolgens op het darmstelsel gaan drukken zodat uw vogel zijn ontlasting moeilijk kwijt kan. De stuitklier kan gaan ontsteken doordat uw vogel te weinig de gelegenheid heeft om te badderen of omdat hij te weinig ruimte heeft om te vliegen.

Therapie:

Om een ontstoken stuitklier te voorkomen kunt u verschillende dingen doen. Het is belangrijk dat uw vogel genoeg ruimte heeft om te vliegen. Dit kan er voor zorgen dat de stuitklier van uw vogel niet gaat ontsteken. Daarnaast is het belangrijk dat uw vogel genoeg mogelijkheid heeft om lekker te badderen. Hier kunt u het vogelbad van Hagen Vision voor gebruiken. Als uw vogel wel een ontstoken stuitklier heeft dan kunt u het beste naar een dierenarts gaan. Ondertussen kunt u de darmwerking van uw vogel ondersteunen met Natures Dinner van Vitakraft. Dit voer zorgt voor een juiste spijsvertering en optimaliseert de darmwerking van uw vogel.

Ornithosis:

Ornithosis ook wel vogelziekte genoemd, is sterk verwant aan psittacosis, ook wel papagaaieziekte genoemd. De verwekkers van beide ziekten zijn virussen. Vogelziekte en papagaaieziekte hebben geen erg duidelijke symptomen. De symptomen komen nog het meest overeen met de verschijnselen zoals die gezien worden bij griep. Deze verschijnselen zijn: opgezette veren, kortademigheid, ontstoken ogen en `lopende' neus. Door de neusafscheiding zien we bij de vogels vaak vieze veren. De ziekte is zowel voor vogels als mensen besmettelijk!!
Therapie:
Ingeval van ornithose of psittacosis zal een dierenarts moeten worden geconsulteerd. De dierenarts zal antibiotica voorschrijven.

Papegaaienziekte:

Papegaaienziekte wordt ook wel psittacose genoemd. De naam van deze ziekte is enigszins misleidend omdat alle vogels besmet kunnen raken met papegaaienziekte. Uw vogel kan op twee manieren besmet raken; indirect en direct. We spreken van een indirecte besmetting als uw vogel ziek wordt na aanraking van een voorwerp (drink- of etensbak bijvoorbeeld) waar een andere besmette vogel eerder gebruik van maakte. Komt uw vogel rechtstreeks in contact met een besmette vogel en wordt hij vervolgens ziek, dan spreken we van een directe besmetting. Papegaaienziekte wordt veroorzaakt door een bacterie. Als uw vogel besmet is, kan het soms wel tot 45 dagen duren voordat uw vogel echt ziek wordt. Een aanraking met de bacterie wil overigens niet zeggen dat uw vogel daadwerkelijk ziek wordt. Hij kan ook drager worden en de ziekte zo overdragen aan andere vogels. Een besmetting met papegaaienziekte is altijd reden om contact op te nemen met een dierenarts of dierenkliniek. Let op: ook u kunt ziek worden als uw vogel besmet is met papegaaienziekte. U kunt verkouden worden, last krijgen van koorts, koude rillingen, hoofd- en spierpijn. Neem altijd contact op met uw huisarts als uw vogel papegaaienziekte heeft en u zich niet goed voelt.

Symptomen:

Als uw vogel papegaaienziekte heeft, dan zit hij vaak ineen gedoken. Hij krult zich op tot een bolletje en blijft zo zitten. Vaak zet hij daarbij zijn veren op. Diarree is ook een symptoom van papegaaienziekte. Vaak zijn de veren aan de staart en achterkant van uw vogel vies door de diarree. Een ‘loopneus’, benauwdheid en ontstoken ogen kunnen daarnaast gevolgen zijn van papegaaienziekte.

Therapie:

Als uw vogel papegaaienziekte heeft, kan hij andere vogels en mensen besmetten. Zet uw vogel daarom altijd apart. Neem vervolgens contact op met uw dierenarts of dierenkliniek voor het juiste advies en een geschikte behandeling.

Polyomavirus:

Het Polyomavirus kan alle vogelsoorten treffen. Toch zijn vooral kromsnavels (papegaaien en papegaaiachtigen) hier vatbaar voor. Hoe het Polyomavirus precies tot stand komt, is nog niet helemaal duidelijk. Zeker is dat uw vogel via een andere vogel besmet kan raken, vooral via ontlasting. Ook kan indirect contact, via besmette voorwerpen zoals een waterbak, het virus overbrengen. Dat babyvogels besmet kunnen worden via hun moeder, is nog niet bewezen. Datzelfde geldt voor het vermoeden dat dit virus via de lucht overgedragen wordt.  Wat voorop staat, is dat het Polyomavirus besmettelijk is en actie vraagt van u als vogelhouder. Uw vogel kan helaas ook alleen drager van het virus zijn en daarmee andere vogels besmetten. U kunt een test door de dierenarts laten doen waarmee het Polyomavirus aangetoond kan worden. Laat dit altijd doen voordat u een vogel aanschaft. Het Polyomavirus is niet te genezen, uw vogel zal na besmetting waarschijnlijk aan de ziekte overlijden.

Symptomen:

Symptomen die veel voorkomen bij het Polyomavirus zijn braken, diarree, een verminderde eetlust en vermagering. Ook kan lusteloosheid voorkomen. Daarbij kan zich vocht ophopen in de buik van uw vogel en kunnen onderhuidse bloedingen ontstaan. Soms laat uw vogel geen symptomen zien en overlijdt hij plotseling. 

Therapie:

Als uw vogel eenmaal het Polyomavirus heeft, kunt u nog maar weinig doen voor uw dier. Neem altijd contact op met een dierenarts en voorkom dat uw vogel andere vogels besmet door hem apart te zetten. Uw dierenarts kan u vertellen wat vervolgens verstandig is. Helaas bestaat er (nog) geen vaccinatie voor het Polyomavirus. U kunt uw vogel wel laten controleren op de aanwezigheid van de ziekte. Uw dierenarts kan met een soort strookje langs de cloaca van uw vogel strijken om het virus vast te stellen. Schaft u een nieuwe vogel aan? Vraag dan altijd naar een gezondheidsverklaring van de dierenarts. Zo weet u zeker dat uw vogel niet al besmet is met het Polyomavirus.

Pootfractuur:

Pootfracturen kunnen ontstaan door ongelukken of gevechten.
Ook als de vogels (s'nachts) ergens van schrikken kunnen pootfracturen gemakkelijk optreden. Een klein nachtlichtje kan dit risico verkleinen.
Therapie:
Een gebroken poot moet worden gefixeerd. Voor het fixeren kan gebruik gemaakt worden van een opengeknipt rietje of een veerschacht. De poot dient goed recht gehouden te worden en omwonden te worden met 1 - 3 windsels leukoplast.
De vogel dient apart gehuisvest te worden in een kooi zonder zitstokken. Om aanpikken van het windsel te voorkomen kan de vogel een halskraag omgedaan worden. Het windsel mag na 14 dagen verwijderd (voorzichtig doorknippen) worden.

Rui:

Bij het ruien worden de oude veren vervangen door nieuwe. Bij veel vogels voltrekt de rui zich in ongeveer 6-7 weken.
Veelal ruien vogelsn twee keer per jaar. De eerste ruiperiode vindt in de lente plaats en de tweede eind juli, begin augustus. Wanneer de voeding en de huisvesting het gehele jaar door goed geweest is, zal de rui over het algemeen probleemloos verlopen. De rui is dan ook geen werkelijke ziekte. Wanneer voeding en huisvesting onvoldoende zijn geweest, kunnen zich tijdens de ruiperiode problemen voordoen. Ter voorkoming van problemen tijdens de ruiperiode dient derhalve de voeding en de huisvesting het hele jaar door goed te zijn.
Therapie:
Door de vorming van nieuwe veren bestaat er bij de vogels een extra behoefte aan dierlijke eiwitten. We kunnen de vogels tijdens de rui dan ook helpen door ze extra dierlijke eiwitten (meelwormen, mierenpoppen e.d.) te verstrekken. Ook het dagelijks natsproeien van de vogels met behulp van een plantenspuit helpt de rui bevorderen.

Schurftmijt:

Schurftmijten leven dag en nacht op de vogels en veroorzaken wratachtige woekeringen. De schurftmijten graven gangen in de huid en voeden zich o.a. met huidweefsel. De verschijnselen zijn veelal het eerst waarneembaar bij de washuid van de snavel. De aandoening is besmettelijk voor andere vogels.

Therapie:
Een met schurftmijt besmette vogel moet behandeld worden met een insecticide. Ernstige woekeringen dienen eerst enkele dagen met een insecticide worden geweekt. Daarnaast kunnen de wratachtige woekeringen met zuurvrije vaseline worden ingesmeerd, waarbij u er op bedacht moet zijn dat de neusgaten vrij blijven. Raadpleeg bij met schurftmijt besmette vogels een dierenarts.

Stress:

Stress is een natuurlijke reactie van het lichaam op een situatie of lichamelijk ongemak. Uw vogel kan ook stress ervaren. Stress bij uw vogel kan voor veel problemen en ongemak zorgen bij uw vogel. Neem stress dan ook altijd serieus. Uw vogel kan door verschillende zaken gestrest raken. Zo kan verkeerde voeding een rol spelen. Uw vogel raakt verzwakt door onjuiste voeding en loopt het risico om besmet te raken met een ziekte. Dit kan enorme stress te weeg brengen. Ook het transporteren van uw vogel brengt stress met zich mee. Uw vogel weet niet wat er gaat gebeuren en zal hierdoor gestrest raken. Daarnaast is pijn een grote stressfactor. Als uw vogel pijn heeft dan zal dit stress met zich meebrengen.

Therapie:

Langdurige stress is gevaarlijk voor iedere vogel. U kunt dit het beste voorkomen, haal uw vogel uit de stress situatie en verminder zo de stress. Als uw vogel toch last heeft van stress dan kunt u hem Avian Avi stress mix geven. Dit zorgt ervoor dat de stress verminderd en dat uw vogel rustig wordt. Ook is het belangrijk dat uw vogel extra vitaminen en mineralen binnen krijgt wanneer hij gestrest is. Hier kunt u de multi-vitaminen van Combex voor gebruiken. Ze bevatten alle benodigde vitaminen en mineralen voor uw vogel.

Teken:

Teken zijn kleine spinachtige diertjes met maar liefst acht poten. Ze behoren tot de parasieten. Dit betekent dat ze leven ten koste van uw vogel. De teken leven namelijk van het bloed van andere dieren, zo ook van uw vogel. In Nederland komen verschillende soorten teken voor. Een teek laat zich vanaf een struik, tak of boom op zijn gastheer vallen. Elke teek graaft zich met zijn kop in de huid van zijn gastheer. Dit kan uw vogel zijn. Daar zuigt de teek zich vol met bloed. Als de teek vol zit dan laat hij zich los en gaat hij al het bloed verteren. Vervolgens zoekt de teek weer een nieuwe gastheer. Een teek kan ziekten met zich meebrengen. Er is niet veel bekend over ziekten bij vogels die overgebracht worden door een teek.

Therapie:

Natuurlijk kunt een tekenbeet beter voorkomen dan genezen. U kunt uw vogel daarvoor behandelen. Zo kunt u de spray van exner Petguard gebruiken. De spray is onschadelijk voor vogels. Hij beschermt uw vogel tegen teken, luizen, vlooien en mijten. Daarnaast kan het zijn dat uw vogel al wel een teek heeft. U zult de teek moeten verwijderen. Dit kunt u doen met behulp van de tekenhaak van O Tom.

Vederluizen:

Vederluizen en vedermijten kunnen veeruitval veroorzaken. Ook remmen ze groeiende veren in hun ontwikkeling.
Therapie:
Voor het stellen van de (juiste) diagnose is het raadzaam veren op te sturen of mee te nemen naar een dierenarts.
De veren dienen dan wel, direct nadat ze zijn uitgetrokken, in een goed afgesloten plastic zakje te worden gedaan. Gebruik geen veren die op de bodem liggen, de luizen of mijten zitten hier namelijk niet meer op! Vederluizen en vedermijten moeten bestreden worden met een insecticide. Raadpleeg bij een besmetting van vederluis of vedermijt een dierenarts.

Verenplukken:

Vogels kunnen zelf hun veren plukken. Veren plukken is een vorm van gestoord gedrag. Uw vogel heeft een reden voor het veren plukken. Het verzorgen van zijn veren is voor uw vogel natuurlijk gedrag. Hij zal dit doen als hij zich veilig en goed voelt. Het verzorgen van de veren zal uw vogel ook een veilig en goed gevoel geven. Als uw vogels zich op deze momenten niet goed voelt zal hij steeds enthousiaster zijn veren gaan verzorgen. Dit zorgt er uiteindelijk voor dat de veren afbreken of loslaten. Uw vogel kan zijn veren overmatig verzorgen doordat hij zich bijvoorbeeld verveelt of zich eenzaam voelt. Uw vogel probeert door het veren plukken wel aandacht te krijgen. Ook kan het kortwieken van uw vogel aanleiding zijn voor het veren plukken. De afgeknipte veren laten punten achter, die in de vleugels van uw vogel kunnen prikken. Uw vogel wil de irritatie tegen gaan door zijn veren te plukken. Ook kan irritatie van de huid van uw vogel de oorzaak van het veren plukken zijn. De huid kan geïrriteerd raken door een verwonding maar ook door verkeerde of slechte voeding.

Therapie:

Als uw vogel begint met het veren plukken wilt u natuurlijk dat hij er snel mee ophoudt. Zo voorkomt u dat het een gewoonte bezigheid gaat worden. Om de veren en de huid van uw vogel goed te verzorgen kunt u gebruik maken van de Jungle Shower van Versele Laga. Hiermee bevochtigt, reinigt en verzorgt u de veren en de huid van uw vogel met aloë vera. Ook kan het zijn dat uw vogel zich verveelt. U kunt hem dan de vogel basketbal aanbieden. Dit is een echte uitdaging voor uw vogel.

Verminderde eetlust:

Als een vogel een verminderde eetlust heeft, dan is er vaak ‘iets’ aan de hand. Helemaal als uw vogel zijn eten weigert, is dit reden genoeg om uw dier goed in de gaten te houden. Een verminderde eetlust kan al snel leiden tot vermagering van uw vogel. Uw dier wordt zwak en kan zelfs overlijden. Vaak is een verminderde eetlust een symptoom van een andere ziekte. Voorbeelden zijn constipatie, stress, wormen, een darmontsteking en coccidiose. Het is belangrijk om de oorzaak van de verminderde eetlust snel te achterhalen. Wacht daarom nooit te lang en neem contact op met een dierenarts.

Symptomen:

Uw vogel eet minder tot niets. Omdat een verminderde eetlust vaak een symptoom is van een ziekte, kan uw vogel ook andere klachten hebben. Bekijk de klachten die bij vogels voorkomen voor meer informatie. Natuurlijk kunt u ook direct een dierenarts inschakelen en uw zorgen bespreken.

Therapie:

Aan een verminderde eetlust bij uw vogel kunt u zelf helaas weinig doen. Het belangrijkste is om de oorzaak van de verminderde eetlust te achterhalen. Is er sprake van een ziekte, dan kan een dierenarts uw vogel vervolgens behandelen. Is uw vogel erg verzwakt door het weinige eten? Dan kan dwangvoeding nodig zijn. Ook het apart zetten van uw vogel is waarschijnlijk verstandig. De temperatuur in zijn kooi of volière mag verhoogd worden naar 35 graden Celsius. Uw vogel hoeft zichzelf nu minder warm te houden waardoor er meer energie overblijft voor zijn herstel.

Verwondingen:

Verwondingen kunnen gemakkelijk voorkomen. Door gevechten of ongelukken kunnen zowel kleine als grote verwondingen ontstaan. Kleine wondjes genezen in de meeste gevallen wel spontaan. Grotere wonden, vooral die aan de kop, moeten behandeld worden.
Therapie:
Gewonde vogels moeten, net als overigens alle zieke vogels, apart gezet worden. De kans bestaat namelijk dat andere vogels aan de wond gaan pikken. Wonden dienen ontsmet te worden. Het ontsmetten kan gebeuren met jodiumtinctuur, jodium zalf (bijvoorbeeld: betadine jodiumzalf) of andere ontsmettingsmiddelen.Zonodig en indien mogelijk kan de wond verbonden worden. Om te voorkomen dat de vogel aan het verband of aan de wond gaat pikken kan een halskraag gegeven worden. Grote wonden moeten gehecht worden door een dierenarts. Bij grote verwondingen daarom altijd een dierenarts raadplegen.

Vleugelfractuur:

Vleugelfracturen ontstaan vrijwel altijd door ongelukken.
Therapie:
Indien een vogel een vleugelfractuur heeft opgelopen dient de gebroken vleugel met een verband tegen het lichaam te worden gefixeerd. Hiervoor zijn een drietal windsels noodzakelijk. Het eerste windsel wordt rond de borst en voorzijde van de vleugels aangebracht. Het tweede windsel rond de buik en het midden van de vleugels en het derde rond de staart en eindpunten van de vleugels. Het verband mag na ruim twee weken worden verwijderd.

Wormen:

Een wormbesmetting vindt plaats doordat de vogel wormeieren of larven van besmette vogels opneemt. Bij een chronische worminfectie zien we een algehele achteruitgang in conditie en vermagering. Indien niet wordt ingegrepen zal de vogel uiteindelijk sterven. Vooral jonge vogels blijken gevoelig voor worminfecties. Worminfecties zien we vaak in de warme zomermaanden optreden. Met betrekking tot worminfecties kunnen we onderscheid maken tussen worminfecties in het darmkanaal en worminfecties in de luchtwegen.
Therapie:
Vogels met een worminfectie dienen een zogenaamde anti-wormmiddel, bijvoorbeeld ivormectine, toegediend te krijgen. Het anti-wormmiddel dient strikt volgens voorschrift te worden gegeven. Een goede methode van ontwormen is het wormmiddel toe te dienen met behulp van een druppelpipet, voederspuit met slangetje of kropnaald. Gezien het besmettingsgevaar dient tijdens de wormkuur de vlucht te worden gereinigd en moeten nieuwe zitstokken worden aangebracht. Na de wormkuur, die veelal uit twee fasen bestaat, dient ook het binnenverblijf te worden gereinigd en ontsmet (zie hoofdstuk `Reinigen en ontsmetten'). Hierbij horen ook de drink- en voerbakken alsmede eventueel aanwezige broedblokken.

Zweetziekte:

Colli bacteriën kunnen zweetziekte veroorzaken. Uw vogel kan besmet raken door een slechte hygiëne en slecht of bemest voer. De zweetziekte komt voornamelijk voor bij nestjongen. De ontlasting van een jonge vogel bevat normaal gesproken een vliesje. Zo kunnen de ouders de ontlasting gemakkelijk uit het nest verwijderen. Als uw nest besmet is met de colli bacterie dan komt de ontlasting van de nestjongen als een vloeibare substantie naar buiten. De coli bacterie veroorzaakt gifstoffen die de darmen aantasten. Bij oudere vogels kan de coli bacterie ook de nieren en gewrichten aantasten. Door de slijmerige en waterige ontlasting van de nestjongen kan het nest niet schoongehouden worden en wordt het smerig. Door de warmte van het nest vermenigvuldigen de bacteriën zich snel. De jongen worden nat en vies. Ze lijken te zweten.

Therapie:

Een goede hygiëne is voor iedere vogel van groot belang. Zeker wanneer u een nest jonge vogels heeft is dit belangrijk. Een goede hygiëne van het hok en de nestkast kan een besmetting met de colli bacterie voorkomen. Ook is het geven van de juiste voeding van belang. Zo kunt u letten op het soort voer dat u geeft. Als u een papegaai heeft kunt u Nutribird compleetvoer aanbieden. Dit voer bevat alle benodigde voedingsstoffen die uw vogel nodig heeft. Voor grasparkieten kunt u Beaphar Xtra Vital proberen. Dit sluit perfect aan bij de behoeften van uw grasparkiet.

 

 

Bovenstaande informatie is deels afkomstig van Adri van Kooten. (vogelproblemen.nl)