Agapornissen zijn kleine dwerpapegaaitjes. In het Engels worden dwergpapegaaien ook wel lovebirds genoemd, deze benaming heeft te maken met hun aanhankelijke karakter. Ze vormen een erg hechte band met hun partner, gedurende hun hele leven. Onder de Agapornissen kennen we negen verschillende soorten die je verder op de website kunt bekijken. Agapornis canus (Grijskopagapornis) Agapornis fischeri (Fischers agapornis) Agapornis lilianae (Nyasa-agapornis) Agapornis nigrigenis (Zwartwangagapornis) Agapornis personatus (Zwartmaskeragapornis) Agapornis pullarius (Roodmaskeragapornis) Agapornis roseicollis (Perzikkopagapornis) Agapornis swindernianus (Zwartkraagagapornis) Agapornis taranta (Zwartvleugelagapornis)

Dwergpapegaaien zijn ongeveer 13-14 cm groot, hun gewicht bedraagt circa 40-60 gram en ze zijn goed te herkennen aan hun kleine stompe staart. Hierdoor vormen de dwergpapegaaien de kleinste papegaaiensoort ter wereld. Dwergpapegaaien hebben een snavel die relatief groot is vergeleken met de rest van hun lichaam. Dwergpapegaaien zijn er in vele kleuren, alhoewel de meeste groen zijn. Sommige vogels, zoals de agapornis fischeri, agapornis nigrigenis, agapornis personatus en agapornis lilianea, hebben een witte oogrand. Over het algemeen kunnen dwergpapegaaien zo'n 10 tot 20 jaar oud worden.

Wie zijn Jip en Janneke

Jip en Janneke zijn twee Dwergpapegaaitjes die onder het soort Agapornis Roseicollis horen. Omdat het weer eens tijd werd om een vogeltje in huis te nemen, ben ik mijn speurwerk weer eens gaan doen. Na wat gesnuffel naar informatie kwam ik uit bij een Dwergpapegaaitje. Deze vogeltjes worden door vele mensen gekweekt dus er worden er veel te koop aangeboden. Ze zijn te koop in dierenspeciaalzaken, bij echte kwekers, vogelhandelaren en ook bij particulieren die voor hun hobby wat vogels kweken. Tja, waar ga je dan kopen, alles heeft zo zijn voor en nadelen. Bij de ene krijg je garantie bij de ander niet, soms krijg je boordevol informatie mee naar huis en helaas vaak niets. Zeker voor de beginnende vogelliefhebber is dit zeer nadelig. De prijzen variëren vaak ook nog al. Omdat ik al enkele jaren in de vogelhobby aanwezig ben wist ik al het één en ander over deze vogels, dus voor mij was het alleen zoeken waar ik de aankoop ging doen. Na wat gesnuffel ben ik in contact gekomen met Miranda, een dame die haar hart en ziel voor de vogels over heeft. Je kunt vaak al snel zien of je op het juiste adres bent. Kijk bijvoorbeeld naar de kooien dat die er schoon uit zien en dat de vogels voldoende ruimte hebben en er fris bij zitten. Al wist ik al het een en ander over deze vogels toch heb ik van haar nog informatie meegekregen. Ze zeggen wel eens je bent nooit te oud om te leren, en daar maak ik dan ook graag gebruik van. Zelfs voor de aankoop heb ik nog foto's van haar toegestuurd gekregen waar ik mijn keuze uit kon maken. Toen ik de foto's zag had ik al meteen een goed gevoel. Bij de kweek van Roseicollis zijn vele kleuren mogelijk. Dit noemen ze kleurmutaties. Omdat ik de mogelijkheid had, heb gekozen voor een gele en een groene. Een lutino (geel met rood masker) die geboren is op 22-05-2012 en de naam Janneke heeft gekregen. De andere is een de wildkleur (groen met rood masker) deze is geboren op 16-05-2012 en heet nu Jip. Het is nog niet helemaal duidelijk of het wel echt een mannetje of vrouwtje is. Bij deze vogels is dit namelijk niet aan het uiterlijk te zien. Een geoefend liefhebber kan het verschil voelen aan de afstand tussen de bekkenbeentjes, deze staan bij de vrouwtjes verder uit elkaar dan bij de mannetjes. Daar moeten de vogels wel volwassen genoeg voor zijn omdat te kunnen voelen. Er zijn nog twee manieren om er achter te komen en dat is een endoscopie of een DNA onderzoek. Dan ben je wel zeker van de zaak. In dit geval maakt mij het niet uit wat het is, er wordt toch niet met gekweekt. We hebben ze op 04-08-2012 gehaald, dus met een beetje geluk hebben we er jaren plezier van. Een Agapornis kan namelijk 10 tot 20 jaar oud worden. Nu weten jullie wie Jip en Janneke zijn en ben je ook weer wat wijzer geworden over de Agapornissen. Wil je nog meer informatie over Agapornissen, kijk dan in het hoofdmenu onder het kopje vogelsoorten en ga dan naar de A. Hieronder zie je nog een paar foto’s van het stel.

Klik op foto voor groter formaat.

 

Bij sommige soorten vogels duurt het redelijk lang voor ze helemaal op kleur zijn. Dit geld ook voor de Agapornissen. Jip en Janneke twee dwergpapegaaitjes Agapornis roseicollis (Perzikkopagapornis) die we drie maanden geleden aan hebben geschaft beginnen nu ook wat te kleuren. Als je de foto’s vergelijkt zie je dat het masker feller van kleur en beter afgetekend is. De komende tijd zal dit alleen maar duidelijker worden. Agaporniden zijn gewoonlijk twee keer per jaar in de rui. De eerste rui vindt plaats tussen de 3 en 4 maanden. Ondanks het feit dat alle soorten met vier maanden van kleur veranderen, is de definitieve kleur pas zichtbaar bij de tweede ruiperiode, ongeveer 8 maanden later. Bij de perzikkopsoort gebeurt dit als de volwassen kleuren zichtbaar worden. Bij de Fischeri en Personatus, is de verandering niet zo opvallend. Het duurt dus maanden voor deze vogels volledig op kleur zijn. Als het eenmaal zo ver is,zijn het wel mooie kleurrijke vogels. 

Klik op foto voor groter formaat.

 

We kennen het allemaal, ook in de vogelhobby, meevallers en tegenvallers.

25-11-2012 had ik er zo één, de op 04-08-2012 aangeschafte Agapornis Roseicolli genaamd naar Janneke  overleden. Wat is er gebeurd? Voor ieder huisdier wat je houd moet goed voor gezorgd worden, daar krijg je ook een hoop voor terug. Dit doe ik ook voor Jip en Janneke: genoeg eten, iedere dag vers en schoon drinkwater, op tijd een badje, regelmatig wat snoepgoed, het kon niet op. Soms kijk je rond in de dierenspeciaalzaak naar een nieuw speeltje en dan zie je daar weer een nieuwtje. De Snuggle huts(zie foto:1), dit is een stoffen tentje wat men in de kooi kan hangen waar een grasparkiet of dwergpapegaai in kan gaan zitten/liggen slapen. Eenmaal deze opgehangen te hebben,was er heel veel belangstelling door de twee maar het heeft toch enkele uren gekost tot ze de stap durfde te nemen om er in te gaan. Na zo’n vier dagen van het hutje genoten te hebben kom ik savonds thuis en zit één van beide Agapornissen (Jip zie foto:3) luidruchtig te brabbelen/kwetteren. Dit viel echt op waardoor ik meteen doorliep naar hun kooi om een kijkje te nemen. Janneke was niet te zien maar zat in haar tentje. Tot mijn verbazing vond ik ze wel heel stil zitten. Ik deed de kooi open waarop Jip meteen stopte met kwetteren en Janneke normaal allang op had gereageerd, maar nee. Ik haalde het tentje uit de kooi, Janneke zat er in maar leefde helaas niet meer. Na zo’n 4 dagen genoten te hebben bleek dat de binnenzijde totaal kapot geknabbeld was waar Janneke met haar hoofd in verstrikt is komen te zitten, gevolg verstikking. Zo zie je dat dieren ook kunnen reageren als er iets aan de hand is. Helaas maakten ze zo beide een nare ervaring mee. Zodra toen ik het tentje en Janneke uit de kooi gehaald had begon het gekwetter weer. Jip zat aan één stuk door te kwetteren en zelfs savonds toen het al donkerwas, was hij daar nog druk met bezig. Jip begon te merken dat het goed mis was:geen Janneke meer te zien, geen tentje meer, geen gebrabbel/gekwetter en niemand meer om savonds tegenaan te gaan hangen en stiekem wat tv mee te kijken. Dit wil je zo snel mogelijk opgelost hebben, want alleen is ook maar alleen. Op zoek naar een adresje voor een nieuw vriendinnetje, dit is zo gevonden, maar niet als de vogelgriep heerst want er mogen dan geen vogels vervoerd worden. Na wat rondgekeken te hebben dacht ik waarom niet het adres waar Jip en Janneke vandaan komen. Al was dit een vertrouwd adres, wie zegt dat er nog gekweekt wordt, we zijn inmiddels weer 2 jaar verder. Ik heb contact opgenomen en ja hoor de vogelliefhebber was nog steeds lekker bezig met de vogelhobby. Na wat mailtjes gestuurd te hebben werden er weer netjes foto’s gestuurd waar ik eventueel mijn keuze uit kon maken. Dit was gelukt en ben gegaan voor een opaline pop die geboren is op 31-08-2014 uit een nestje van vier jongen. Ik heb direct mijn keuze doorgegeven en meteen een afspraakje gemaakt om de nieuwe aanwinst op te komen halen. Ondanks alles kon ik de opaline pop 06-12-2014 al halen.(zie foto:2).

 

 

In de enkele dagen die er overheen waren gegaan was het karakter van Jip totaal veranderd. Jip beet van zich af zodra men met de hand in de kooi kwam of met de vingers door de spijlen ging. Op de terugweg naar huis zat ik te denken: wat als ze dadelijk niet met elkaar om weten te gaan? Ik weet uit ervaring dat het niet makkelijk is om zomaar twee vreemde agapornissen bij elkaar in één kooi te doen. Beter is bij aanschaf meteen 2 vogels die al bij elkaar zitten te verplaatsen of aan te schaffen. 2 vogels van bijvoorbeeld twee adressen één voor één in de kooi doen met paar dagen er tussen gaat vaak fout. Er stond mij dus wat te wachten. Eenmaal thuis gekomen heb ik Jip bij zijn nieuwe vriendinnetje in de loper/transportkooitje gedaan. Ik dacht dit gaat goed komen, er werd wat gebrabbeld en zaten elkaar wat af te tasten, prima. In tussentijd heb ik de speeltjes van jip en de zitstokken allemaal een ander plekje gegeven in zijn kooi. Zodat het voor hem een totaal ander verblijf leek, in de hoop dat hij de nieuwe aanwinst met rust zou laten. Maar nee, het was meteen prijs. Vechten op leven en dood (tot bloedens)ik heb dit een hele tijd afgekeken en heb besloten om ze uit elkaar te halen, anders had ik binnen het uur rechtsomkeer moeten maken naar het adres waar ik pas van terug was.(voor wat nieuws) Ik heb ze ieder een eigen kooi gegeven zodat ze elkaar konden horen en zien, maar Jip bleef zich gedragen als een leeuw en deed er alles aan om uit zijn kooi te komen. Een dag later heb ik de kooien wat verder uit elkaar gezet zodat ze elkaar wel hoorden maar niet zagen. Dit gaf al een heel stuk meer rust. Nu kan de nieuwe aanwinst rustig wennen aan haar nieuwe omgeving en verblijf en hopelijk zal ze straks ook haar mannetje staan als Jip erbij geplaatst zal worden. Ik wil dit zo eerst een weekje afkijken en dan ga ik weer een poging doen. Na een twee weken de vogels apart gehad te hebben heb ik ze bij elkaar gezet in één kooi. Vol mijn verbazing gedroeg Jip zich heel rustig en keek de kat uit de boom. Het heeft nog wel een paar dagen geduurd voor het vlekloos ging maar tenslotten zaten ze toch lekker tegen elkaar aan. Zo zie je weer dat het echte Lovebirds zijn.